Nieuw-Zeeland: Te Ika-a-Maui

Oftewel Noordereiland in Maori, met deze cultuur kom je op dit eiland veel meer in aanraking dan op het Zuidereiland. Met name als we hoger naar het noorden rijden hebben steeds meer plaatsen moeilijk uit te spreken namen als Maungaturoto en Wainuiomata. Er is zelfs een plaatsje dat de langste naam ter wereld heeft: Taumatawhakatangihangakoauauotamateapokaiwhenuakitanatahu, ja ja probeer dat maar eens uit te spreken!! Zul je vandaan komen en steeds maar weer moeten invullen

75% van de totale Nieuw-Zeelandse bevolking woont op het Noordereiland, welk landschap gedomineerd wordt door vulkanen waarvan er een aantal nog actief zijn. In het midden van het eiland zijn er veel geisers en warmwaterbronnen te vinden terwijl het landschap boven Auckland bestaat uit groene eilandjes, mooie zandstranden, prachtige baaien en een lekker subtropisch klimaat heeft.

Na 4 geweldige weken Zuidereiland komen we weer terug op het Noordereiland voor nog 2,5 week Nieuw-Zeeland. Helaas geen warm welkom, de eerste paar dagen alleen maar stromende regen! Verwend als we waren op het Zuidereiland was dat wel ff slikken en balen...Vanwege het weer en vanwege het in onze ogen weinig interessante zuiden (we missen het Zuidereiland!) knallen maar meteen door naar het noorden waar het weer beter zal zijn. Een dagje Wellington (overigens erg leuke stad), via mooie bergpassen en de 'Art-deco city' Napier aan de oostkust door via het binnenland richting Taupo en Roturua.

Rotorua (bekroond met Most beautiful city award) ligt tussen bergen, aan mooie grote meren, in een gebied met veel geothermische activiteit...en was te merken ook! Het is dan wellicht de mooiste stad van het land, maar het is ook de stad waar het het meeste stinkt! Zelfs met die regen en de ramen dicht kunnen we niet ontsnappen aan die rotte eieren lucht. We zoeken een camping op die stinkvrij is en brengen onze dag helaas vnl in de camper door, de regen blijft maar met bakken uit de lucht komen...In de omgeving van Rotorua liggen enkele grote geisers, grotten, modderbronnen en in een aantal gebieden hebben de warme minerale bronnen fel gekleurde poelen en terrassen gevormd. De bekendste daarvan waren de Witte en Roze Terrassen, die verloren zijn gegaan tijdens een grote uitbarsting van de vulkaan Tarawera op 10 juni 1886. Deze uitbarsting kostte 120 mensen het leven en een heel dorp werd weggevaagd, in het museum Burried Village komen we meer te weten hierover, erg interessant!

We vervolgen onze weg verder naar het noorden en brengen een nachtje door in Tauranga aan de Bay of Plenty. Langzaamaan begint de zon gelukkig weer terrein te winnen...Na een mooie tocht over het schiereiland Coromandel komen we aan in Hahei, hier vlakbij ligt de grootste attractie van deze streek, namelijk Hot Water Beach; op dit strand borrelen warmwaterbronnen in het zand omhoog. Dus met een schepje konden we ons eigen warme privébad graven! Maar waar we meer van gecharmeerd waren was Cathedral Cove, een hele mooie kathedraal-vormige grot met een prachtig uitzicht. We moesten via touwen naar beneden om er te komen, maar het was de moeite waard! Er is hier zelfs een Disney film opgenomen; Prince Caspian.

Via de mooie Harbourbridge van Auckland rijden we verder noordwaards richting het schitterende Bay of Islands. Brengen een paar dagen in het lieve historische stadje Russell door. Ontstaan in 1860 (kun je nagaan hoe jong Nieuw-Zeeland nog is) en van groot historisch belang voor de Maori's; hier werd namelijk op 6 februari 1840 het Verdrag van Waitangi getekend tussen vertegenwoordigers van het Britse rijk en enkele Maori-stamhoofden. Hier een stukje geschiedenis:
Na het tekenen van dit verdrag werd Nieuw-Zeeland een zelfstandige Britse kolonie en waren er afspraken over de verdeling van het land. De Maori's gaven Koningin Victoria (en dus het Britse rijk) het recht om land te kopen in ruil voor privileges. De Maori werd een ongestoord bezit van hun land, wouden en wateren gegarandeerd. De Maori dachten dat heel Nieuw-Zeeland aan hen toebehoorden, maar de Britten bepaalden dat dit alleen gold voor de gebieden die al door de Maori bewerkt of bebouwd werden. Dit misverstand kon ontstaan doordat er twee verschillende versies van het verdrag bestonden, één in het Engels en één in het Maori. Tot op de dag van vandaag zijn hier nog meningsverschillen over.

We vervolgen onze weg richting het noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland, Cape Reinga. Onderweg komen we langs 90 mile beach (die naam klopt niet helemaal want eigenlijk is het 55 miles) en de hoge zandduinen van Te Paki waar je vanaf kan boarden. Zoals Leon eerder al vertelde overnachten we geregeld op zogenaamde DOC campings. Dit zijn basic campings zonder beheer, keukenfaciliteiten en douches, waar je middels een houten depositbox bij de entree je overnachting betaald, allemaal op goed vertrouwen. Deze DOC's zijn vaak gelegen in schitterende omgevingen, de mooiste vonden we toch wel deze vlakbij Cape Reinga, aan de Toputupotu Bay. Aan het gras met uitzicht over de oceaan onder een mooie sterrenhemel en dat allemaal voor 3 euries pp! De weg hiernaartoe is pas recentelijk verhard gemaakt (2010) dus we boffen! De naam Reinga komt van het Maori, wat onderwereld betekend. Volgens hun geloof is de cape het punt waar de geesten van de doden de onderwereld ingaan.

Vanaf hier gaan we beginnen aan de terugweg en zakken weer af in zuidelijke richting, heen via de oostkust omhoog en nu terug via de westkust. Enkel alleen hier in het noorden zijn er nog wat Kauri-bossen te vinden, deze bomen kunnen tientallen meters hoog worden en zijn pas na achthonderd jaar volgroeid. Door grootschalige houtkap is het grootste gedeelte van de kauri-bossen vernietigd. Dus tegenwoordig is de kauri beschermd en we komen ze tegen in het schitterende Waipoua Forest park. De grootste van het land is de Tane Mahuta, ‘de god van het bos', met zijn 51m hoogte en omvang van 14m!
Heel indrukwekkend, toch ondanks zijn omvang liep Leon er straal voorbij, was grappig moment

In Auckland brengen we onze laatste dagen in Nieuw-Zeeland door, leuke gezellige stad met mooie ligging aan het water en omdringd door vele eilandjes. Van de bijna 4mln inwoners in Nieuw-Zeeland woont 1mln hier in Auckland.

Ondanks dat we in het begin wat moeite hadden en Zuid-Amerika misten, zijn we toch van Nieuw-Zeeland gaan houden. Want wat is het toch een schitterend land, zo groen, afwisselend, mooi en ongerept. Heel makkelijk bereisbaar waar alles goed aangegeven staat, superveilig, het enorm schoon is (zelfs die DOC's) en gestructureerd, de mensen supervriendelijk en behulpzaam zijn en iedereen respectvol met deze natuur omgaat evenals met elkaar. Wat ons verder nog opviel:
Men loopt hier geregeld op blote voeten (bv in het winkelcentrum, de Mac), het heeft meer schapen dan inwoners, het is het jongste land ter wereld, alle delen van de Lord of the Rings is hier opgenomen, de slotjes van de toiletten de andere kant opdraaien, er drie soorten kiwi's zijn: kiwifruit, kiwivogel en kiwimens. De huizen zijn echt geweldig hier! Echt mijn droomhuisjes, van hout met grote veranda om het huis, luiken aan de ramen en vrijstaand....
Maar toch, ondanks alle schoon-, gastvrij- en veiligheid zouden we hier niet kunnen wonen. Het ligt zó geïsoleerd en je ziet of alleen maar grijze oudjes of stellen met jonge kinderen. Jeugd van de leeftijd 18-25 zie je hier nagenoeg niet, ze trekken veelal naar Australië of Engeland om daar te studeren. Er is hier ook weinig te beleven voor ze. Verder zijn de meeste plaatsen niet aantrekkelijk, beetje Amerikaans aandoend met brede wegen,1 grotehoofdweg met winkels, veel fastfoodketens, kortom niet knus en gemoedelijk zoals de straatjes, winkeltjes en cafeetjesbij ons kunnen zijn! Maar laat je hierdoor niet tegenhouden, het is een geweldig land om in rond te trekken/vakantie te vieren!!

Wij gaan van kiwi naar kangoeroe en koala!!