Na onze supergave outback trip komen we Wat eerder dan gepland aan in Azië, Australië was echt top, maar nam ook een flinke hap uit ons reisbudget dus besloten we om iets eerder dit mooie land te verlaten...Nu kunnen we in ieder geval nog 3 maanden lekker genieten in goedkoop Azië! We komen aan in Singapore maar gaan meteen door de grens over naar Maleisië, naar het goedkopere Johor Bahru. Béétje slechte timing om dat op vrijdagmiddag half 6 te doen

een ritje van normaal gesproken 50 min, doen we nu 5 uur over! Johru is niet bijzonder qua stad maar voor ons perfect. Even bijkomen, omschakelen, genieten van al het lekkere eten, de zwoele nachten, de geuren op straat en de vriendelijke mensen. Het is hier niet toeristisch dus we worden heerlijk met rust gelaten...

We verlichten onze backpacks met 10 kilo en trekken verder richting Malakka. In 1641 werden de heersende Portugezen door de Nederlanders verslagen en namen zij de heerschappij over. Hierdoor hadden de Nederlanders lange tijd de strategische Straat Malakka in handen met toen een van de grootste havens in de regio . Er zijn nog steeds overblijfselen te zien van de Nederlanders in Malakka, waaronder the Dutch square en het Stadhuys. Na het einde van de VOC in 1799, verloren de Nederlanders echter hun belangstelling voor de kolonie en in 1824 ruilden ze Malakka met de Britten voor Benkoelen op Sumatra.
Het is een leuk gezellig plaatsje met grachtjes, smalle straatjes en mooie huisjes. Een paar jaar geleden zijn we ook in (ander deel) Maleisië geweest en toen vonden we de Maleisiërs niet echt gastvrij en vriendelijk overkomen en daar hielden we dus een beetje een negatief beeld aan over, maar dat is inmiddels weer helemaal teniet gedaan, want ook hier weer hele vriendelijke, aardige mensen. Maar Malakka is wel een stuk toeristischer, waaronder(helaas) ook veel nederlanders....Echt plaatsvervangende schaamte toen ik een vrouw met een bekakt Goois accent hoorde klagen tegen de juffrouw van de VVV dat ze het belachelijk vond dat ze de fietsen moest huren ipv gratis meekrijgen. Ze moest echt overal voor betalen voor de bus, voor de taxi....Mijn god...thuis niet dan??? Had in haar beperkte leventje waarschijnlijk gehoord dat Azië goedkoop was en daarmee bedacht dat alles gratis was of zo...kon me maar met moeite inhouden

Op het fietsje verkennen we de buurtjes van de stad en eten lekker aan de grachtjes.

Voor ons vertrek naar Bali brengen we nog een paar nachten door in het kleinste land van Azië, Singapore. Een leuke, schone stad met veel gezellige wijken en een supergoed metrosysteem. Daardoor zie je helaas wel minder van de stad, maar de koelte is wel lekker want wat een zweetweer! We eten in de wijk Little Inda, het westerse Clarke Quay en brengen een dagje in 'plastic fantastic' Sentosa door, wat net een mini Eurodisney is. Gemaakt op een eiland ten zuiden van de stad met aangelegde stranden en pretparken, meer iets voor kinderen. Normaal nooit zo'n fan van de dierentuin maar Singapore's Nightzoo wilden we wel erg graag bezoeken (en vele met ons..) en dat was ook zeker de moeite waard. Mooi aangelegd in junglestijl kom je dicht bij de dieren die vooral 's avonds tot leven komen, je hoort ze overal om je heen. Af en toe wegduikend lopen we door de vleermuizen tuin en de vliegende eekhoorns, die waren met name erg grappig om te zien! Vlogen van de ene naar de andere boom met de poten wijd, net vleermuizen maar dan groter.

We vliegen door naar Bali en na een relaxweekje in Sanur stappen we op de boot naar de paradijselijke Gili eilanden. Ik was al eens op Gili Trawangan geweest en het blijft een superrelaxed eilandje, weinig veranderd, hooguit wat meer restaurantjes en accomodaties. De grootste van de 3 eilanden, maar nog steeds erg klein met maar een doorsnee van paar km. Geen harde wegen, alles doe je lopend, met de fiets of paard en wagen...Kan een heel verhaal op gaan hangen over wat we hier deze dikke 2 weken hebben gedaan, maar komt eigenlijk maar op een ding neer: NIETS! Lekker relaxen, in de banken hangen op het strand, eten, eten, eten, van de mooie zonsondergang genieten, cocktails bij het kampvuur, filmpje kijken op je matje op strand, zwemmen, snorkelen, kortom heerlijk leven!! Zouden voor een paar dagen gaan en dan terug naar Bali om met papa daar rond te touren maar helaas liep dat anders en zijn we hier gebleven...Terug in Sanur nog ff mijn verjaardagscadeautje opmaken aan massages, pedicure en mijn tenen voorzien van vrolijk bloemenlakje en weer opgeladen verder op pad! Zo relaxen is leuk maar met al die europese toeristen om je heen krijg je toch meer het idee dat je op vakantie bent ipv op wereldreis...

We vervolgen onze reis per vliegtuig naar het gezellige stadje Chang Mai in het noorden van Thailand, om na een paar dagen vandaaruit met de bus/boot de grens over te steken Laos in. Laos wordt gezien als het jongere broertje van Thailand en qua cultuur en natuur lijken ze wel op elkaar, maar qua ontwikkeling ligt Laos echt jaren achter op Thailand. Het is tijdens de Vietnam oorlog het meest gebombardeerd en het communistische regime heeft bewust de grenzen lang dichtgehouden, pas sinds de jaren 90 zijn deze open.
We cruisen in een mooie houten boot over de grote Mekong rivier door hoge bergen en langs kleine armoedige rivierdorpjes, onder leiding van onze grappige gids Kei. We komen na 2 dagen varen aan in Luang Prubang, een frans aandoend stadje met vele mooie tempels, niet voor niets op de Unesco lijst, want het ligt hier werkelijk erg mooi. Lopend en per fiets gaan we door de stad, onderweg genietend van een baquette of chocoladecroissant, jammie!! In het midden van het centrum ligt op de top van een berg een mooie tempel, met een schitterend uitzicht over de Mekong en omgeving. Het weer is prima, erg warm overdag (niet heel prima) en iedere avond onweert het en komt het met bakken uit de hemel, het blijft tenslotte toch het regenseizoen...
Met een minibusje vervolgen we onze weg middels een schitterende route naar backpackersoord Vang Vieng, een afstand van hooguit 200km maar door de slechte wegen en alle bergpassen doe je er normaal gesproken 5 uur over, wij helaas niet....Onderweg stuiten we op een gigantische file, door al het regen van de afgelopen dagen is een berg letterlijk verschoven en heeft de doorgangsweg en het daarbij gelegen dorpje met modder en zand bedolven. Na 3 uur hebben we echt mazzel en mogen we voorbij de file rijden en langzaam de modderpoel door om onze weg te vervolgen, waren we met de bus gegaan dan hadden we nóg langer moeten blijven staan. En het had nóg erger gekund, we hoorden later van een nederlands gezin die 4 dagen eerder die route hadden afgelegd dat zij met al hun tassen de berg over hadden moeten klimmen om aan de andere kant een bus te pakken.... Maar goed, Vang Vieng dus, een klein plaatsje in de middle of nowhere omgeven door karstgebergte en grotten, maar ooit ontdekt door backpackers en het heeft nu een enorme partyfibe door het tubing (=op een band met de stroom mee de rivier afdrijven en je onderweg bij alle barretjes aan de oever laten vollopen

). Nou wij konden op de straten al tuben want het kwam onafgebroken met bakken uit de lucht!Na een hele dag Friends kijken in een de vele lounchtentjes, hebben we maar besloten snel verder te trekken naar de hoofdstad Vientiane.
Ook hier zie je nog steeds invloeden van de Franse heerschappij met een heuse Arc de Triomh. Ook deze kleine stad ligt aan de Mekong en 's avonds trekt de lokale bevolking massaal naar de boulevard voor een potje voetbal, een fitness workout op een van de vele apparaten of een grote groeps aerobics class, erg grappig om te zien. We doen lekker luxe en vliegen vanaf Vientiane door richting het zuiden van het land, naar het stadje Pakse.
Het stadje zelf is niet zo bijzonder, de omgeving des te meer. We maken scootertochten naar het mooie Bolaven plateau, de koffieplantages, tempels, watervallen en genieten vooral van de enorme schoonheid van de omgeving én de mensen onderweg. Schrijnend om al die armoede te zien en dat de mensen toch nog zo warm en lief zijn, levert aardig wat denk- en besef momentjes op...We vermaken ons nog een avondje op de bowlingbaan die we helemaal voor onszelf hebben, dik uur zweten voor 4 euro wie wil dat nou niet?!
Net voor de grens met Cambodja maken we nog een stop op een van de 4000 islands, Don Det. Je kan het vergelijken met een van de Gili eilanden maar dan minder tropisch en omgeven door de Mekong ipv de oceaan. Voor ons niet heel bijzonder en na 2 nachtjes gaan we de grens over Cambodja in.

Een land met een behoorlijk trieste geschiedenis. Tijdens de vietnamoorlog begin jaren 70 zwaar gebombardeerd door de Amerikanen, na deze ellende zette de Rode Khmer onder leiding van Pol Pot de verschrikking verder en vermoordden tussen 1,5 en 2,5 mln mensen. Dit was ongeveer 25% van de Cambodjaanse bevolking....Eind jaren 70 vielen de Vietnamezen Cambodja binnen. Hierna heerste er tot ver in de jaren '90 een burgeroorlog en bleef het in ieder geval tot 2003 onstabiel. Het is een zeer arm land en de economie draait zeer slecht door de vele oorlogen. Er is bijna geen industrie en voorheen produceerden de boeren genoeg voedsel voor de behoeften van het land, maar door de vele vernielingen is dat nog maar 75%.
In 1999, het eerste volledige jaar zonder gevechten in 30 jaar, begon de economie mede dankzij hervormingen weer te groeien waarvan het toerisme de snelst groeiende sector is. Ondanks dat blijven de problemen, het grootste deel van de begroting wordt nog steeds betaald met buitenlandse hulp en de politieke instabiliteit en corruptie houden veel buitenlandse investeerders tegen. Ook het gebrek aan scholing en de bijna totale afwezigheid van enige infrastructuur op het platteland zorgen voor grote problemen in de nabije toekomst.
Ondanks dat alles in dollars betaald moet worden is het echt het goedkoopste land waarin wij zijn geweest, maar ook degene met de grootste armoede. Het is echt zó verdrietig en indrukwekkend ook om die armoede van dichtbij te zien, het gebrek aan scholing, kinderen op blote voeten op straat tot 's avonds laat bedelend, de sexindustrie en de vele gehandicapten door niet opgeruimde bommen, waarbij je je moet voorstellen dat er dus totaal geen zorg van de staat is...En het probleem is dat je er zo weinig aan kan doen, in ieder geval daar, het is een druppel op de gloeiende plaat...De mensen zijn hier op het irritante af heel erg opdringerig maar het geeft nu wel een dubbel gevoel, want je kan het ze ook niet kwalijk nemen gezien de omstandigheden waarin ze leven. En ook hier weer, ondanks alle ellende, zijn de mensen zó warm en grappig, wat kunnen wij hier een voorbeeld aan nemen!! Als je wat langer met ze praat/ouwehoert, ook al koop je niets, kom je tot zulke grappige gesprekken, echt knap. Wat je ook hier weer veel ziet, net als in Thailand, ouwe blanken met een jong ding, kan er maar niet aan wennen, bah....
In Phom Penh ervaren we de verschrikkingen van het Pol Pot bewind middels een bezoek aan de beruchte gevangenis S-21 (voorheen een hogeschool) waar je foto's ziet van alle overleden gevangenen, de hokken waarin ze opgesloten werden met foto's van lijken hoe het aangetroffen werd op het moment van bevrijding en de diverse marteltuigen. Tijdens de bevrijding waren er maar 4 overlevenden die nu hun verhaal aan de rest van de wereld vertellen. Tijdens de overname door de Rhode Kmer werd de stad met harde hand geheel ontruimd. De bewoners werden naar boerderijen op het platteland gestuurd om nieuwe mensen te worden. Families werden uit elkaar gehaald, doet een beetje denken aan het apartheid in Zuid-Afrika. Tevens bezoeken we Choeung Ek, 15 kilometer buiten de stad, waar de killing fields zijn. Tig kuilen in de grond herinneren aan de massagraven en er staat zelfs een boom waartegen kinderen werden doodgeslagen, echt niemand werd geschuwd, te triest voor woorden. Nu we dit gezien hebben, krijgen we nog meer respect voor de bevolking.
Met de bus reizen we verder door naar Siem Reap, onderweg zie je veel van het platteland en dus ook de armoede. Maar daardoorheen ook de schoonheid van het land, heel plat, veel water en huizen op palen. Siem Reap is een ontzettend leuk stadje, veel sfeer met restaurantjes, muziek, kraampjes enz en veel toeristen door de grote publiekstrekker het Angkor-complex. Dit complex bestaat uit veel ruïnes van oude tempels uit de periode van het Khmerrijk met Angkor Wat als de belangrijkste, welke wordt beschouwd als het grootste religieuze bouwwerk ter wereld. Het silhouet van deze tempel is het symbool van Cambodja; het staat prominent op de Cambodjaanse vlag. Overigens is dat de enige nationale vlag ter wereld met de afbeelding van een gebouw. Met onze grappige gids Mr T. trekken we langs alle tempels (en dat zijn er heel wat) maar er zijn er een paar die het meest aantrekken: Angkor Wat, Bayon tempel met al zijn gezichten en Ta Prohm, een tempel overwoekerd door de jungle.
Genieten ook hier weer lekker van massages en nieuwe lakjes, mmm raak hier teveel aan gewend

Na een dikke week verlaten we dit indrukwekkende land en gaan we nog een paar weekjes relaxen in de Thaise zon op Krabi en Ko Samui en final shopping in Bangkok en dan gaat de tijd hard...

Zoals Frank Boeijen ooit zong:
In de verte ligt nijmegen bij zonsondergang, de brug, de kerktoren,
ik ga naar huis, het is lang geleden, zo lang geleden....

Nijmegen, here we come!!

ps. ivm een trage verbinding laten de foto's nog even op zich wachten...